از پیله تا پرواز

دارم پروانه می شم دارم پیله هامو پاره می کنم. چه دردی داره پروانه شدن چه حس غریبی داره این تغییر. خدا جون می دونم هستی منو محکم بغل بگیر تا نفهمم درد این تغییراتو.

ببخش منو به خاطر گریه های زیادم به خاطر گلایه هام. می دونم هر تغییری یه تاوانی داره باید یه چیزایی رو فدا کرد چه شیرینه چند ماه بعد که می بینم پروانه شدم دارم تا تو پرواز می کنم شعله هیچ شمع و نور خورشید نمی سوزنه بالهامو چون تو هوامو داری. می دونم تا این پیله رو کامل پاره کنم و بیام بیرون طول می کشه و حسای عجیب ولی تا تو هوامو داری نگران نیستم :)))

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد